Er werd gebeld door een schoonzus met de vraag of een geestelijk verzorger van het Centrum voor Levensvragen Salland bij haar zwager langs zou kunnen gaan. Haar zwager had het moeilijk gekregen na het overlijden van zijn vrouw.

Na contact te hebben gehad met meneer voor een afspraak, ben ik langsgegaan. Meneer  vertelde zijn verhaal. Hoe goed hij het had gehad met zijn vrouw en hoe zij onverwacht was overleden. Het ziekbed was kort geweest, waardoor zij voor zijn gevoel maar nauwelijks de tijd hadden gehad om afscheid te nemen. Meneer vertelde dat hij zelf lichamelijk veel problemen had en dat zijn vrouw eigenlijk altijd de zorg voor de dingen had gehad. Hij zag het niet meer zitten. Hij moest verder, maar hij wist niet goed hoe. We spraken af dat we de gesprekken over een wat langere tijd zouden uitspreiden.

In eerste instantie gingen de gesprekken vooral over zijn vrouw, over de mooie tijd die zij samen hadden gehad, over hoe vervlochten zij waren omdat zij al lang samen waren, over hoe lastig hij het vond om zichzelf nu te redden en over zijn eigen ziek zijn. Dwars door deze gesprekken heen gingen we op zoek naar hoe hij verder zou kunnen gaan. Hij kwam met kleine lichtpuntjes aan: zijn zoon die van alles voor hem deed en zijn schoonzus die hem trouw elke week kwam bezoeken. Het waren lichtpuntjes die hem houvast begonnen te geven, die hem richting gaven. Hoe klein en aan de andere kant hoe groot ook, ze betekenden veel voor hem en gaven hem de moed om door te gaan.

Na enige tijd kwam ik weer bij meneer. Hij vertelde dat hij naar een woonzorgcentrum zou gaan en dat het redelijk goed met hem ging. Hij worstelde nog steeds met het overlijden van zijn vrouw en met zijn eigen ziek zijn, maar zei hij: ik ben blij met mijn zoon en mijn schoonzus. Ik ben dankbaar dat ik hen heb en dat zij zoveel voor mij doen.

Het was bijzonder om met meneer een periode mee te lopen en om te zien hoe het langzaam weer wat beter ging met meneer. Vooral met dank aan zijn zoon en schoonzus die zo trouw bij hem kwamen.

Joset van Leeuwen